ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ:
15 Ιουν. 06
ΣΧΟΛΙΟ Π. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, απάντηση στον χρήστη "ΣΥΚΟΦΑΝΤΗ":
Εκλαμβάνω το σχόλιο σου σαν απάντηση στα λόγια μου: «Γιορτάζει και ο γέροντας π. Αυγουστίνος Καντιώτης. Εύχομαι, να του προσθέτει όλο και περισσότερη αγιότητα ο Θεός. Οι δε συκοφάντες του, μπορούν να πέφτουν όσο πιο χαμηλά θέλουν, ώστε να είναι τελείως αναπολόγητοι την Ημέρα της Κρίσεως!!».
[Άραγε παραδέχεσαι, εμμέσως, ότι είσαι συκοφάντης του π. Αυγουστίνου;
Δεν απάντησες ακόμα στην ερώτηση που σου έκανε νωρίτερα ο φίλος «DikastisDread», σχετικά με τις «κλεψιές σε ιδρύματα». Περιμένουμε!]
Ως προς την «Ημέρα της Κρίσεως», τώρα, σου διευκρινίζω:
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα λόγια της Γραφής (στο τέλος της Αποκάλυψης), ο Θεός περιμένει «όσο δεν πάει άλλο», ώστε ο μεν «άγιος» να γίνει, αν θέλει, όσο πιο πολύ άγιος «όσο το τραβάει η ψυχή του», και ο δε συνειδητός (κατ επιλογή) «αμαρτωλός» να γίνει όσο πιο αμαρτωλός θέλει.
Έτσι, δικαίως (χωρίς παράπονα και αμφισβητήσεις) ο μεν ένας θα στεφανωθεί (διότι το αξίζει) και ο άλλος θα τραβήξει μακριά από το Θεό (κόλαση = χωρισμός από το Θεό) διότι ο ίδιος (κάνοντας - κακή - χρήση της ελευθέριας του) αυτό επέλεξε!
Α! θυμήθηκα τώρα και ένα παράδειγμα: Για μια στιγμή προδοσίας ο Ιούδας καταδικάστηκε! Μήπως όμως τον καβάλαγε μια ζωή ο Διάβολος (έκλεβε ήδη) μέχρι που μπήκε λέει, τελικά και μέσα του και έκανε ό,τι έκανε; Και ο Ληστής, ο συσταυρωμένος με το Χριστό, για μια στιγμή ομολογίας σώθηκε (μπήκε πρώτος στον παράδεισο) που σημαίνει ότι ήταν πραγματικά καλοπροαίρετος (όχι σαν τον άλλο, τον δεύτερο ληστή που συνέχιζε μέχρι τέλους να χλευάζει τον Χριστό). Και ο Θεός, του έδωσε την ευκαιρία «την τελευταία στιγμή» για να σωθεί!
Αν υπάρχει «ηθικό δίδαγμα» στην ιστορία αυτή, που είναι ότι δεν εμπαίζεται (και «δεν παίζεται») ο Θεός.
Ο Παύλος το έλαβε το μήνυμα, και από διώκτης έγινε Απόστολος. Το ίδιο και ο Τζιοβάνι Παπίνι.
Ο Βολτέρος ατύχησε. Το ίδιο και ο δικός μας Καζαντζάκης που αναζητούσε το Θεό μια ολόκληρη ζωή: «Από τα παιδικά μου χρόνια ο Χριστός με βασάνιζε, αυτή η ένωση η τόσο μυστηριώδης και τόσο πραγματική του ανθρώπου και του Θεού, το θέμα παραμένει για μένα ανεξάντλητο».
«Διαλέγουμε και παίρνουμε» λοιπόν σε τούτη τη ζωή, και όχι μόνο!
Αντίθετα με τον Καζαντζάκη, ο άλλος δικός μας ο Μακρυγιάννης Τον βρήκε. Και έγινε καθημερινός συνομιλητής του «γερο - Θεού» και της Θεοτόκου «μητέρας του παντός».
Η «Εκδοχή» του Βολτέρου, περί κολάσεως.
Και μια και ανέφερες την «Κόλαση» (όπως θα την προτιμούσες!), δες πώς βίωσε την πραγματική Κόλαση, ζωντανός ακόμα, ο Βολτέρος, ένα ανήσυχο - ταραγμένο πνεύμα, που αν και αισθανότανε τελικά την ανάγκη ύπαρξης Θεού, ονομάστηκε λόγω των έργων του ως ο Πατριάρχης της Αθεΐας!
Μια ιστορία για αυτόν λέει ότι όταν μια μέρα ήρθαν οι φίλοι και συνεργάτες του αιφνιδιαστικά στο σπίτι του για να συσκεφτούν και να οργανώσουν ως συνήθως το πώς θα πολεμήσουν πιο αποτελεσματικά την χριστιανική πίστη, τον είδαν να διαβάζει την Αγία Γραφή στη μικρή του κόρη. Εξεπλάγησαν, και οργισμένοι του ζήτησαν εξηγήσεις για την ασυνέπειά του αυτή. Τότε εκείνος τους απάντησε: «φίλοι μου, αυτή τη στιγμή λειτουργώ σαν πατέρας και με την ιδιότητα αυτή, δεν βρίσκω ανώτερο βιβλίο από αυτό για να θρέψω πνευματικά το παιδί μου»!..
Όσο για το τέλος αυτού του ανθρώπου: Ήταν βαριά άρρωστος και όλοι περίμεναν το θάνατό του. Εκείνος τότε ζήτησε να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει, και οι δικοί του έκαναν το χατίρι του. Για κάποιο λόγο όμως, η αρρώστια του εκείνη δεν τον οδήγησε τελικά στο θάνατο, και ο Βολτέρος επανήλθε στις δραστηριότητές του με πρώτη και κύρια, τη συνέχεια του πόλεμου κατά της πίστης! Κάποτε, νέα αρρώστια τον έριξε στο κρεβάτι και ενώ πάλι όλοι περίμεναν το τέλος, ο Βολτέρος άρχισε πάλι τα ίδια: μετάνιωσα, φέρτε μου παπά, κ.τλ. Τη φορά όμως αυτή δεν τον πίστεψε κανείς και η κωμωδία, ο εμπαιγμός δεν επαναλήφτηκε. Όλοι του γύρισαν την πλάτη ενώ ψυχορραγούσε, και μόνο μια νοσοκόμα είχε μείνει στο δωμάτιό του. Το τέλος του ήταν φριχτό. Η νοσοκόμα λιποθυμούσε από την τρομάρα της, επανειλημμένα. Όταν ο Βολτέρος πέθανε, της ζήτησαν να περιγράψει τις τελευταίες του στιγμές, και τότε εκείνη απάντησε: «Τούτο μόνο θα σας πω και μη με πιέζετε για περισσότερα: Αν πέθαινε ο Διάβολος, θα είχε το τέλος του Βολτέρου!»..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου